Yazar: H.G. Wells
İthaki
162 sayfa
"...İnsanlara bakıyorum ve dehşete düşüyorum... Sanki içlerindeki hayvan sürekli dalgalanıp kabarıyormuş gibi geliyor."
Edward Prendick, geçirdiği bir gemi kazası sonucunda kendisini Büyük Okyanus'un ortasında, kimselerin uğramadığı volkanik bir adada bulur. Ama şansına, ada pek ıssız sayılmaz: Kendisini deneylerine adamış bir bilim adamı olan Dr. Moreau, alkolik asistanı Montgomery, onun tuhaf hizmetkârı M'ling ve Moreau'nun korkunç deneylerinin ürünü tuhaf yaratıklar.
Prendick, adanın içindeki ormanlarda pusu kuran tehlikelerin arasında çıktığı yolculuklarda garip ayinlerle, Kanun'la karşılaşacak, yeni ve tuhaf arkadaşlar edinecektir.
Kaçığın Kızı'nı okuduğumdan beri aklımda olan bir kitaptı bu. En nihayetinde güzel bir teklife denk gelmem ile elime geçmiş oldu. Kaçığın Kızı bundan temel aldı ama orijinalinden Kaçığın Kızı kadar zevk almadım. Burada olay Edward Prendick isimli kazazedenin Dr. Moreau'nun adasına gelmek zorunda kalması ve oradaki deney ürünü yaratıklardan bir hayli korkup tırsmasını anlatıyor. En başlarda onların birer insan olduğunu ve hayvanlaştırıldığını düşünse de asıl durumun tam tersi olduğunu fark ediyor.
Günler geçtikçe bu insana benzer garip yaratıkların içindeki hayvanın kendisini daha çok gösterdiğine şahit oluyor. Aslında her biri Kanun denen bir dizi kurala uymakla yükümlü ama bir yerden sonra kendilerini durduramaz hale geliyorlar. Öyle ki adada dehşetin kol gezdiği bir zaman geliyor ve bir hayli kanlı sahnelerden sonra Edward kendini bu yaratıklarla baş başa buluyor. Onlar gibi davranıp her gün korku içinde uyusa da bir mucize ile adadan kurtuluyor. Ama bu sefer de bir hayli bozulan psikolojisini onu gün geçtikçe delirtmeye başlıyor.
Orijinalini okuduktan sonra da ayrı bbir keyif aldım ama diğer kitaptaki kurgu çok daha dolu dolu. Buradaki yaratıkların da bir hayli garip olduğunu söylemem lazım, çoğunu aklımda canlandıramadım. Yine de korku klasiği olarak bakarsak size korkutacak ögeler içerdiğini söyleyebilirim.
0 Yorumlar